1. Specifičnost umetničkog znanja
Moj cilj u ovom kraćem tekstu je da „teoretizujem“ upotrebnu vrednost mapa koje prikazuju sisteme savremene umetnosti različitih gradova, autorke Mine Henrikson (Minna L. Henriksson). Mape su nastale u periodu od 2005. do 2009. godine. O sličnom sam već pisao u svom članku o kulturnoj politici umetničkih kolektiva i mreža u postjugoslovenskim prostorima. U tom članku, nastalom s namerom da se prikažu promene u koncepciji i struktuiranju umetničkih kolektiva na postjugoslovenskom prostoru, od Prvih do Drugih kolektiva, to jest, od socijalističkih do postsocijalističkih uslova, „empirijski“ podaci koje sam koristio uglavnom počivaju na mapama Mine Henrikson o zagrebačkoj i beogradskoj sceni, nastalim 2006. i 2009. godine. Moja pozicija je bila da su mape Mine Henrikson dostupne za kritičku eleboraciju kulturnih politika, zato što one prikazuju „umetničke sisteme“ kao imanentno antagonističke entitete, koji u isto vreme mogu da deluju kao veoma kompatibilne strukture.
